Senden mene yar olmaz..

 

İnsan sevdigi icin en fazla ne yapabilir? Yani oyle havadan sormuyorum dolayisiyla `ben sevdigim icin canimi bile veririm`ler falan beklemiyorum. Yani dusunun ki siz birisine aşıksınız. Ama onun bundan haberi yok. Yada var da bilmemezlikten geliyor. Yani bu kişiyle sizin hic bi sansiniz yok. Onun icin en fazla ne yapabilirsiniz? Peki sizi ne kadari mutlu ederdi? Yada bu ilişkide sizi mutlu edebilecek bir şey olur mu?

Bi çocuk tanıdım. Latif adi. Biz onun gibileri cok bulasik diye tanimlariz. Yani kavgaci, en ufak bi kivilcimdan ormanlari ateşe veren, tas ustunde tas komayan, Dayak yemekten hic korkmayan biri. Normalde ne sinir bozucu bi cocuk bu dersiniz. Ama Latif I asikken gordunuz mu hic? Daha da sinir bozucu. Insan kiskaniyo cok. 

Latif bi kere bi kiz sevdi. Kizin adi Baran. Baran yagmur demekmis. Çileli bi kızcağız. Annesi ölmüs coktan. Bes kardesin en buyugu. Bundan ufaklara o annelik yapiyor. Sonra butun bunlar yetmezmis gibi birde babasi sakat olmasin mi? Napsin kızcağız ne is bulduysa yapiyor para kazanmak icin. Buna insaatta calismak, dereden tas cikarmak dahil.

Aklınıza gelebilir evlenseydi Latif ile oda kurtulsaydı, Latif te sevdigi kizi almis olur du. Ama isler pekte öyle gitmiyo. Latif in sevgisi bi baska. Bi deli seviyo o, o kizi. Yani tam bilemezsiniz ya acaba ben asik miyim yoksa acima mi icimdeki. Latif in ki tam oyle bisey degil aslinda. O deli gibi asik kiza ama onun amaci Baran da onu sevsin, evlensinler falan değil. Onun en buyuk dilegi Baran iyi olsun.

Baran bi kere gulmesede yuzune Latif onun icin neler yapar. Bi yerde hic para almadan calisirken aglayip yakarip bi yillik parasini alir patrondan Baran in ailesine gonderir. Babasi Kabul etmez parayi baskasina verir. Latif bi tek kelime etmez. Sonra Baran in babasi Latif in patronuna gelir borc istemeye. Ama patron da da yoktur. Bu sefer Latif belkide onun icin en degerli olan şey olan kimliğini satar ve o parayi patron göndermiş gibi Baran in babasina verir. Parayi alan adam tesekkur eder ve ülkeyi terk edeceğini söyler. Yani filmin her karesi sizi cileden cikarip melankolik bi kufurbaz olmaya itiyor. 

Bu ülkeden gitme kararindan dolayi Latif in basina kaynar sular dökülür ama esyalari tasimaya yardim etmekten başka çaresi yoktur. En son artik tasinirken, gercekten de sona gelmişken Baran bi kere gulumser Latif e. Tabi o onun gozlerine bakamadığından görmez kizin gulumsedigini. Ama hisseder belki. O son gulumseme Latif in butun sene para almadan calismasina, artik bi kimliginin olmamasina yada dayak yemesine falan hep degmistir.

Iste Latif in aski boyle bir seydir. Ne karşılık bekler, ne hayal kurar ne ona iki çift laf eder. O son bi gulumseme, gözleriyle gormese bile gonluyle hissettigi gülümseme bütün olanlara degmistir.

Tabi burasi filmin sonu. Bu askin sonu ne oldu bilemeyiz. 

Filmin adi: Baran

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

îki ters bir düz

Düğün günüm hayatımın en mutlu günüydü belki. Rüya gibi bir düğün olmuştu. Salon, yemekler, çiçekler, hatta o dönemin ünlü sanatçılarından biri bile sahne almıştı düğünümüzde. Planlama için işin uzmanlarıyla çalışılmış, bana onlarca kıyafetin arasından istediklerimi seçmekten başka bir iş kalmamıştı. Şimdi ki gençler olsa bundan rahatsız olup, benim istediğim gibi olsun derler muhtemelen ama ben çok iyi biliyordum ki bu kadar büyük bir aileye gelin olmanın sorumlulukları vardı ve ona göre davranmalıydım. Bu sebeple her şeye başkalarının karar vermesi beni hiç rahatsız etmedi, aksine keyif aldım. Nüfuslu bir ailenin, yüksek mühendis oğluyla evleniyordum ve bu gibi hikayelerde olanın aksine kocamı seviyordum. Uzun boylu, yakışıklı, güler yüzlü, saygılı, merhametli, yaptığı işi en iyi şekilde yapan ve etrafı tarafından saygı duyulan bir adamdı. Ailesi benim ailemin seviyesinin çok üstünde olmasına rağmen beni kendilerine layık görmüşlerdi ve istemişlerdi; bizimkiler de ağızları kulakların...
Devamı

Boşluk

Uyku tutmadı. Kaç zamandır bu uyku tutmayan geceler ne kadar da çoğalmaya başladı. İçimde bir huzursuzluk var. Öyle kötü şeyler olacağına dair değil, hiç! Tavana bakarak bir sürü şey düşünmeye başlıyor, hiçbirinin sonunu getiremiyorum. Sonra her şeyin düzeleceğine dair umutlarımı enkaz altından çıkarıp derin bir nefesle ciğerlerimi doldurduğum bir gece. Bazen kendi nefesimden çalıyormuşum gibi geliyor. Derin bir nefes alıyorum ama içime değmiyor. Hani hava içine girdiği şeyin şeklini alırdı, neden bana yetmeyen soluklar var? Dışarıda yağmur var. Günlerdir dışarı adım atmamıza izin vermeyen sıcakların hakkından geldi. Bir de dolunay. Bazen bu boktan dünyanın bu kadar süslü olmasını anlamıyorum. Pekala kapkara bir gökyüzü olabilirdi ama yok, illa süsleyecek her yeri Tanrı. Zorla gittiğin, olması gerekenin iki katı çalıştığın şirketin çalışanlarına iki kutu pizza ısmarlamaya benzer bir şey. Neyse, iki kutu pizza, hiç pizzadan iyidir. Bu akşam her şey ters gidiyor. Aç kaldım, evde yiyecek ...
Devamı

Kırk yıllık hatır

Ben 4 yaşındayken annem öldü. Sessiz bir ölüm oldu. Öylece kalbi durdu bir gün. Sebebi aldığı ilaçlar dediler ama ben inanmadım. Bence sebebi bir türlü üstesinden gelemediği üzüntüydü. Ben tek çocuğum ama benden önce ve sonra toplam 6 bebeğini toprağa verdi annem. Babam gamsız adamın teki. Öylesine alışmış ki her çocuğunun ölmesine, köyden toplu mezar almış. Ben doğunca bana da yer kazdırmış. Ben ölmedim ama mezarım var, boyu ölen umutlarıma küçük. Annem bana doğum yapacakken, sancısı tutmuş hastaneye götürmüşler. Doktor bugün doğmaz demiş eve göndermiş. İki saat sonra evde doğmuşum. Herkes ölür diye beklerken açlıktan ortalığı inletince tamam demişler, yaşıyor. Ama yine de çok umut bağlamak istememişler. Sağa sola çarptığımda, kaybolduğumda falan hiç öyle büyük olay yapmazlardı. Sağ salim bulduklarında şaşırırlardı. Aslında tam tersi olmasını beklersin ama onları suçlayamam. İnsan hep en çok acıtan yerinden tekrar tekrar yaralanınca tekrar incinmeyi göze alamıyor. Neyse. Zaten küçücük...
Devamı