Sevgili Günlük

    Ne guzel gozlerin var senin öyle. Uzun uzun kirpiklerin, hep gökyüzünü gösteren. Son günlerini yaşıyor dediler senin icin. Aslinda canim bi çocuksun, bu işler sirayla olmali. Acaba gözleri cok guzel olanlar dunyayi gozleri guzel olmayanlarla ayni mi gorur? Bence senin gozlerin bu kadar kiri pasi gormesin Selmanim Caliskan. Ama anne le baban cok uzulur ya. Ben mesela bazen diyorum ki Allahim al canimi kurtulayim. Benim icin kurtulus olacagini cikardigim falan yok da agiz aliskanligi iste. Ama sonra hemen sozumu geri aliyorum. Kendim icin degil ya da kendim için de. Şimdi hep beraber bi bayram sofrasi hayal ederken hepimiz, oyundan ayrılmak olmaz. Hani belki senin icin kurtulus olur da bu pislik dünyadan ayrılmak, seni ne zamandir gormeyen babacigin icin oyle mi? Kalsan ayri guzel gitsen ayri. Kalsan ben kiskanirim guzel gozlerini, kirpiklerini nemli, o guzel yuzunu, gitsen melekler. Seni seviyorum canim cocuk. Tanimadan, guzel yuzune sebep. Bilmemen gereken acılara sebep. G...

  İçimde bi Ahmet Kaya buruklugu. Sen geliyosun aklıma hep duydukça. Kendi özlemlerimi, düş kirikliklarimi bi kenara koyup senin uzaklara dalışını, iç cekisini, buruk gulumsemeni dusunuyorum. Dua ediyorum Allahim ona istediklerini ver diye. Ben alisigim oyle dusler ulkesi kadar uzak olmaya ama o köklerinden ayri solar hep diyorum. Guzel bi gelecek düşlüyorum ikimiz icin sonra. Ayri ayri cunku beraber olmasi imkansiz iki gozum. Olsaydi guzel olurdu da. Ama bi de bulusma hayal ediyorum. Oyle carpismali, kitaplari düşmeli falan olmasa olur. Taa icten guldugunu gormek istiyorum. Sen gulunce dunya kisa bi süreliğine de olsa daha guzel bi yer oluyo. Kl işeden  ölen var ama her  klişenin  de  klişe  olmasi icin bi sebep var. Annem olsa anlamam ben öyle  klişe  klose derdi. Olsaydi da deseydi. Seni seviyorum. Daha doğrusu  sevmeyi seviyorum, sevdigim de sen ol istiyorum, bilmiyorum anlatabiliyor muyum.  

    Ben Cinari tanıdığımda daha 16 li yaşlardayım, o da 20 lerinin basinda. Bizim mahallede okumus cok kisi vardi, Cinar bunlarin ne ilki ne de sonuydu. Hasan Hüseyin amcalarin buyuk oglu muhendis, kucuk oglu ogretmendi. Ayten teyzelerin buyuk kizi yurt disinda calisiyordu, galiba ogretmendi, kucugu de ogretmen ve ogullari avukat olacakti. Boyle bi dolu ornek. Herkesin cocugu bi baltaya sap oluştu ve ben de ayni onlar gibi sinavi kazanip bi baltaya sap olacaktim.  Cinar i herkesten farkli yapan şey o digerlerinin aklindan bile gecirmeye cesaret edemedigi biseye asikti ve ac kalmak pahasına da olsa istediği yoldan gitmişti. Cinar bi tiyatrocuydu. Daha lise doneminde evinden ayrılıp Ankara’da okudugu icin ben onu cok tanimazdim. Cinar benim icin, olmamam gereken bi ornekti. “bak kızım, meslek secimi çok onemli, yaptigin is, hem seni rahat yasatmali, sana sosyal statu kazandirmali ayni zamanda bi bayan fıtratına uygun, onu çok yormayacak bi is olmali ki yarin bi gu...

    Farzet ki yildizlari yeniden yazdik ve bu kez babam ben daha cocuk yasta ölmedi. Farzet ki yildizlari yeniden yazdik ve o adam hiçbir şeyi olmayan peygamberimizden cübbesini de istemedi. Yildizlari yeniden yazdık ve o o kadar yalniz kalmadi. Ben o kadar uzakta kalmadim ve farzetki yildizlari yeniden yazdik ve bu kez sen benimdin. Bu kez sen benimdin hatta benimleydin. Butun hikayelerimizi birbirimize anlattık ve bitirdik hepsini. Ben senin butun yara izlerinin sebebini bildim ve sen benim butun davranis bozukluklarimin. Yildizlari yeniden yazdık ve ben annemin hayati boyunca mucadele ettigi ve kaybettigi savaslarda uygulamasi gerektigini dusunup uygulayamadığı hamlelerini ogrenip basima gelmeyen ve muhtemelen hic gelmeyecek olan cenklerin kazanilma stratejilerini ogrenmedim. Annemin tecrübelerini dinlemedigim icin bi aptalmışım gibi davranmadılar bana. Yildizlari yeniden yazdik ve sen benimleydin. Daha once gittigin her yere beraber gittik ve ben senin begendigin seyleri h...

  Butun gidisler once kendinde baslamali insanin. Cok uzak bi yere gitmeyi sectiysen ya da mecbur birakildiysan once baslatmalisin yolculugu kalbinde, ruhunda, zihninde. Hic bi yere ait olamayacaksan hi bi zaman bu gocebelik kabul gormeli benliginde. Bazilarinin yeri yurdu olmaz. Olaydi iyi olurdu diye dusunur bazilari, olmasa da olur diye digerleri. Gidisler kendinden baslayinca insanin yukunu köçünü toplamasi daha kolay olabilir. Geride çer çöp birakmadan, derli toplu gitmek, kapilara kilit vurmak acilmamak uzere, dönmemek üzere. Gidisler yorar insani, derlenmek, toplanmak, gitmek, baska yere konmak, alismak, tanimak, üstün körü tanimak, tanimamak, bilmek istememek, alismak istememek, gök yüzünü tanimak bi tek, bide yildizlari. Kapilari kilitli tutmaya inanir insan bazen bi tek kendi yüreginin ekmegini yemeye, baskasinin corbasina ortak olmamaya ve hep gidecegine. Bazi seyler keske soylendigi kadar olsa ya da hic olmasa.

  Bu yilbasi icin bana cerceve almis, icine fotograf koyup, duvara asayim diye. Ama mutlu değiliz ki resim cektirelim. Hem de o kadar uzun zamandir mutlu değiliz ki.

  -Merhaba -Merhaba -Nasilsiniz? - Iyim, tesekkur ederim. Siz? -Bende iyim. Tesekkur ederim. Bi sure daha havadan sudan konusmalar ve bi turlu konuya girememelerden sonra... -Bu sekilde tanismak biraz tuhaf oluyor sanirim. Insan nereden başlayacağını cok kestiremiyor. -Peki ben baslayayim once o zaman. Uc-bes dakikalik kendi i tanitmaca. -Ya siz? Uc-bes dakikalik kendisini tanitmaca. -Seyi merak ediyorum. Direk konuya girmis gibi olacagim ama. Neden evlenmek istiyorsunuz, ya da insan neden evlenir? -Beraber çürümek icin diyecegim sonra siz beni yanlis anlayacaksiniz. Sonra konusmanin geri kalaninda bu kismi hic aklinizdan cikaramayip bir yanlis anlasilma uzerine bi suru sey insa edeceksiniz ve ben bunu duzeltmek icin cok üsenecegim. Ondan normal insan gibi cevap vereyim en iyisi. Tabi sesli düşünmeseydim daha iyidi ama. Gulusmeler. -Beraber çürümek icin demek. Çok iyi cevap. Bu arada Emrah Serbes okuyan bi tek siz degilsiniz. -Woow. Sasirdim. -Neye? Emrah Serbes okumama mi? -Herhan...

  Bi hipnoz seansına katildim. Terapist oldukça sakin bi ses tonuyla kendini tanıttıktan sonra insanin kalp atislarini tek duzeye indirgeyen ayni ses tonuyla devam edip, gözlerimiz kapamamizi ve kendimizi ait oldugumuz, rahat hissettigimiz, belki çocukken koşup saklandığımız bi yerde hayal etmemizi istedi. Adim basitti. Kendini ait oldugun yerde hayal et, çocukluğuna in ve buyumus olarak ordan ayril. Seans yaklasik bir saat surdu. Aslina bakarsaniz bu adımdan sonra terapistin ne soyledigi, surecin nasil gittiği ile alakali bi fikrim yok cunku 1 saat boyunca kendime ait oldugum bi yer bulmaya çalıştım. Seneler boyunca o kadar çok sehir ve ev değiştirdik ki cogunu hatırlamıyorum. Bide bunu psikologla görüşmeye başladığım surecte farkettim, beni üzen herseyi ve bunlarin yasadigim her yeri son kırıntısına kadar silmis beynim. Dolayisiyla yasadigimiz evleri hatirlamiyorum. Hatirladiklarima kendimi ait hissetmedim. Büyük babaannenin odasi geldi aklima, koydeki. Yazları koye gidince orda ...