..
Ben daha ilk okul caginda bile degilken, babaannemler kisin bize gelirdi. Kalirlardi bi kac ay. Dedem durmaksizin bana Kuran ogretmeye calisir, bi turlu dogru cikaramadigim tecvidli harfler geceleri kabusum olurdu. Gunduz ne dua ezberliyosam gece de onu okur dururdum. Iki-uc yazimi okumus herkesin bilecegi gibi sessiz, yalniz, kocaman gorunmeye calisan urkek bi cocuktum ben. Simdi oldugu gibi o zamanda dokunsalar aglayabilirdim. Baharda dedemler köye donerken beni de gotururlerdi. Cogu zaman ben israr ederdim aslina bakarsaniz. Fakat bu gidislerin donusu ancak bi kac ay sonra olurdu cunku annemler ancak yaz tatilinde gelebilirlerdi. O kadar israr edip gittigim köyde, annemlerin ikinci telefonlarini acamaz, aglardim. Cunku onlari ozlerdim. Zaten 5 yaslarinda bi cocugun aylarca annesinden ayri kalmasi nerden baksaniz sacma. Benim yatagim, genelde oturdugumuz buyuk salonda olurdu. Eskiden odanin ortasinda ocak tuttugunden tavandaki yontulmamis agac govdeleri hep simsiyah ...